Spring naar inhoud

Afscheid van een tijdperk

Voor de allerlaatste keer draait hij de voordeur op slot. Zojuist liep hij nog eens door zijn oude huis aan de Westerlanden 23 in Schoonebeek. Zijn leven begon in het huis ernaast, waar zijn ouders woonden en hij werd geboren. Een bijzonder verhaal over de jeugd en eerste huwelijksjaren van Arjan Elbert.

Uitzicht over land

“Vroeger stond de wijk hierachter er helemaal niet. We keken uit over het land, zo naar het Schoonebeeker Diep. De manier waarop het water werd beheerd, was toen anders. Het kon wel gebeuren dat het water van de rivier tot in onze tuin kwam.” Arjan wijst naar de rand van de grote tuin. Zo veel buiten, daar was het natuurlijk fijn spelen. Ook de bouw van de nieuwe wijk was een groot speelavontuur. Hij maakte het allemaal mee. Als we door de tuin lopen, herinnert hij zich hoe hoog de sneeuw er soms was. Daar heeft hij nog een foto van, samen met zijn moeder en broertjes in de sneeuw.

Een zwartwit foto met een vrouw en drie kinderen in winterkleding die staan in de sneeuw voor een bakstenen gebouw.
Met moeder in de sneeuw
Een gezin poseert buiten voor een huis in een zwart-witfoto.
Het gezin Elbert
Man staat buiten bij een huis met tuin en oprit.
Op dezelfde plek als met moeder in de sneeuw

Knus huisje

Het huisje is klein, maar straalt nog wel de gezelligheid uit die Arjan zich herinnert. Als we er doorheen lopen, wijst hij aan waar de kachel stond en waar een muurtje is weggehaald. Buiten zie je nog het luik waardoor de aardappels in de kelder werden gestort. Boven zijn de slaapkamertjes klein: “Dat was toen zo en we hadden er genoeg aan”, vertelt hij. Toch verhuisde het gezin naar het Flintenpad en daarna naar hun huis in De Maten. Arjans vader werkte voor de NAM en toen had je nog NAM-huizen: huizen voor werknemers.

Maar ik dacht vaak terug aan deze fijne plek

zegt Arjan

Plek vol goede herinneringen

Met alle goede herinneringen uit zijn jeugd wist Arjan het wel: Westerlanden 23 kwam weer te huur, het huis naast het huis waar hij was opgegroeid. In 1986 verhuisde hij erheen met zijn vrouw Ina. Daar werd hun eerste kindje geboren. Ook zijn gezin had een goede tijd op deze plek. Inmiddels waren de huizen gerenoveerd. “Met ons tweede kindje op komst vonden we het toch fijn om groter te gaan wonen. En zo verhuisden we in 1996 naar de Portugallaan”, legt hij uit: “Maar ik dacht vaak terug aan deze fijne plek. Met de kinderen uit huis, zouden Ina en ik best weer kleiner kunnen gaan wonen.” Toen hij nog eens ging kijken of het huis nog verhuurd werd, kwam hij erachter dat de 4 huisjes afgebroken zouden worden. 

Plaats maken voor duurzame huizen

Er is nog net tijd voor Arjan om bij zijn oude woonplek te kijken. De dag erna wordt begonnen met de sloop van de 2 keer 2-onder-1-kap huizen. Onze senior projectleider Jan Herm werkt mee aan de plannen voor en de bouw van de nieuwe huizen die er komen: “De huisjes nog een keer renoveren was echt te duur, want ze waren er inmiddels slecht aan toe. Dus hebben we besloten om ze weg te halen. Er komt een rij van 5 mooie huizen voor terug. Die gaan we duurzaam bouwen. Elk huis krijgt ook weer een fijne tuin met een berging achterin.”

Afscheid

De laatste keer de deur op slot doen: voor Arjan is het een mooi afscheid van zijn oude plek. Het was goed om hier nog eens te zijn en herinneringen op te halen. En nu is het tijd voor nieuwbouw in Schoonebeek. In 2026 staan hier de 5 nieuwe huizen, klaar voor een nieuwe toekomst.

Twee mannen staan bij een huis terwijl een van hen een deur op slot doet.
Voor de laatste keer doet Arjan de deur op slot