Bewonersverhalen uit de Molukse Wijk Hoogeveen
Op donderdag 6 april was er een feestelijke bijeenkomst op het plein voor woonzorgcentrum Ama Ina in de Molukse wijk in Hoogeveen. Het uitreiken van het boek ‘Bewonersverhalen 60 jaar Molukse wijk Hoogeveen’ stond centraal.
Bewonersverhalen
In het boek staan verhalen van 13 families uit de gemeenschap. Een openhartig, emotioneel en toch ook vrolijk boek dat de geschiedenis van deze trotse wijk belicht. Het boek werd aangeboden aan de bewoners van de wijk. Mevrouw DikaKailey-Latuheru (90) kreeg het eerste exemplaar. Zij is de oudste bewoner van de wijk en behoort tot de 1e generatie Molukkers die in Hoogeveen kwamen wonen. Zij kreeg samen met haar man 6 dochters en 4 zonen.
Gezellige bijeenkomst
Wijkconsulent Jeannette Hoff doet het openingswoord en heet iedereen hartelijk welkom namens Domesta. Ondanks het natte weer is het een gezellige en ‘warme’ bijeenkomst onder de partytenten op het plein. De fantastische lekkernijen uit de verfijnde Molukse keuken en de leuke verhalen van bewoners maken het een mooi samenzijn.
Prachtige ontmoetingen
Ellen Kroeze van kunstatelier Helderrood krijgt het woord. Ze vertelt over de prachtige ontmoetingen die zij samen met Elke Beekman (Bureau Binnenwerk) had met de geïnterviewden. Samen maakten ze het prachtige boek met boeiende verhalen. Van verleden naar heden straalt het, naast waardigheid ook warmte uit en het belang van gezelligheid, saamhorigheid en verbondenheid.
Van generatie op generatie
De heer Jacob Loupatty (84) vindt het een eer dat we aandacht besteden aan de geschiedenis van de Molukse gemeenschap in Hoogeveen. Die geschiedenis wordt van generatie op generatie overgedragen. Zijn dochter Nancy Lesimanuaja is er ook bij en vertelt dat ze over een poosje met haar man terugverhuist naar de Molukse Wijk. Ze woonden ruim 20 jaar ergens anders in Hoogeveen, maar de roots blijven trekken.
Echte huizen
De Molukkers werden na een lange bootreis(in 1951) ondergebracht in verschillende kampen in Nederland. Na ruim 10 jaar wonen in deze kampen, kwamen nogal wat gezinnen rond 1962/1963 naar Hoogeveen. Ze kregen hier echte huizen van gemetselde stenen. Met eigen keuken, douche en toilet. Chenoa Licumahua leest het verhaal van haar oma voor uit het boek, aangevuld met eigen herinneringen. Ze is erg trots op haar oma. Helaas is oma Adé in februari dit jaar overleden.
Meepraten over de toekomst
Sinds de komst van de Molukkers naar Hoogeveen zijn we alweer 3 generaties verder. De trots op afkomst, gewoontes en taal zijn onveranderd groot. Ook op de eigen woonomgeving. Dat moet zo blijven. We vroegen de bewoners om met wensen en ideeën over hun wijk te komen. Een werkgroep gaat hierover meepraten, dit verder uitwerken en begeleiden. Voor de werkgroep hebben zich heel wat mensen aangemeld. Ze voelen zich gehoord over de toekomst van hun wijk, hun eigen plek in Hoogeveen.