Al 60 jaar fijne buren in Hoogeveen

De koffie staat al gezellig klaar op nummer 53. “We wonen hier met alle plezier”, zegt Annie: “We kwamen hier 1 dag na Jannie en haar gezin, op 17 en 18 december.” De 2 kinderen van Jannie stonden voor het raam te kijken naar de aankomst van de buren en riepen: “Ze hebben ook 2 kinderen!” Daar kwamen er later nog 2 bij. Intussen wonen beide dames alweer meer dan 20 jaar alleen. Dat is een heel verschil.  

Aan eenzaamheid doen ze niet. Jannie meent dat je daar zelf alles aan kunt doen: “Eenzaamheid ligt ook wel eens aan de mensen zelf. Als je met niemand contact legt, dan word je vanzelf eenzaam”, meent Jannie. Als buren hebben ze het samen goed. Niet dat ze veel over de vloer komen bij elkaar, maar dat hoeft ook niet. Woorden hebben ze nog nooit gehad. Volgens Annie helpt het dat ze zich er nooit mee hebben bemoeid als de kinderen eens iets hadden met elkaar: “Want de kinderen vergeten het zo weer en dan spelen ze verder. Terwijl de ouders er dan mee zitten.” Het zijn wijze woorden.  

In de buurt bleven veel mensen hun hele leven wonen. Het laatste jaar hebben ze wel afscheid moeten nemen van veel huurders van het eerste begin. Er komen jongere gezinnen voor terug en dat vinden zo ook goed. “De straat vergrijsde wel, hoor.” Jannie zegt: “Het is echt goed wonen hier. Kijk alleen maar naar de afstand tot de huizen aan de overkant. Zoveel ruimte!” Vroeger speelden de kinderen nog gewoon op de straat. Nu is het drukker door meer verkeer en de melkfabriek verderop. Maar er zit extra dubbel glas in de nieuwe kozijnen, dus het is heerlijk rustig wonen. 

“In het begin hadden we nog huurkaarten. Dan kwam er elke week iemand het geld ophalen, 15 gulden was dat.” Ze weten het nog heel goed. Na de renovatie van de huizen, 2 jaar geleden, zijn niet alleen de kozijnen vernieuwd. Bij Annie is er ook een nieuwe vloer in gekomen. Van de kolenkachels in het begin, ging het van gevelkachels naar centrale verwarming. Annie had die al, Jannie heeft nu ook cv: “Ik vond de gevelkachels prima. Maar je moet ook denken aan wie na je komen. Want eerlijk is eerlijk, ik heb hier mijn langste tijd wel gewoond.”  

Door de renovatie weet Annie het zeker: “Eerst dacht ik nog dat een flat wel leuk zou zijn. 4 weken zat ik in die tijd op een flat en ik zag helemaal niemand. Daardoor weet ik dat ik echt niets anders wil dan hier wonen.” Een tuin, goed uitzicht, mensen die voorbijkomen, het maakt het wonen allemaal goed volgens de dames. We wensen ze nog vele fijne jaren in de Carstenstraat.