Nieuwe hal voor De Molenhoek

De Molenhoek werd gebouwd in 1990. Sinds die tijd is er best wat veranderd. Binnen is er verbouwd en de buitenkant van het hele gebouw is mooi gemaakt. Maar 1 ding kon nog anders: de hal. Hein en Annie Valke van de bewonerscommissie vertellen erover: “Eerder kon iedereen zo naar binnen toe. Daardoor waren er vaak mensen die niet in onze flat horen. Ze hingen maar wat rond in de hal en dat voelde niet fijn. Nu heeft iedereen die hier woont een sleutel van de voordeur en verder is die dicht.” Wel zo veilig en het blijft nu netjes.

Maar dat is niet de enige verandering. Alles is geschilderd in nieuwe kleuren. Er staan mooie brievenbussen. En er is een bankje in de hal gekomen: “Wel zo handig als je bijvoorbeeld moet wachten op de taxi. En het is ook gezellig. Want als je daar zit, staat er zo iemand naast die even een praatje komt maken”, vertelt 1 van de huurders. Voor de grote wand hangt eerst nog een gordijn. Wat daarachter vandaan komt, gaat iedereen zien na de opening.

Dan is het zover. Saphira van Domesta neemt het woord. Ze legt uit dat Gonnie Bruining, de bewonersconsulent van SW Vastgoed, er helaas vandaag niet bij kan zijn. Samen met onze Bram heeft zij zich ingezet om de verbouwing voor elkaar te krijgen: “Het idee van de nieuwe hal was er al een tijdje. We moesten er even op wachten, maar nu is het dan zo ver!” Ze vraagt Geesje Dokter om naar voren te komen. Zij is 1 van de huurders die hier het langste woont. Ook Corrie Jacobs van de bewonerscommissie wordt erbij gehaald. Samen knippen ze het lint door voor de ingang. Daarna halen ze het gordijn voor de wand weg en die is prachtig: foto’s van hoe het vroeger was, vertellen een stukje van de geschiedenis.

Dat hier vroeger Café Steeka was, weten veel van de huurders nog. Iedereen heeft er wel een mooi verhaal over en er wordt veel gelachen: “Hier heb ik vroeger wel geld heengebracht!”, zegt de 1. De ander weet nog dat er ook een kleine snackbar achterin was: “Daar gingen we lekkere hapjes halen.” Daarvoor was het een ijssalon met heerlijk ijs. Iemand vertelt over de woonboten die vroeger in het water lagen: “De mensen haalden stroom bij ons en daarvoor gingen de stroomdraden over de weg. Behalve als er een hoge vrachtwagen kwam met bijvoorbeeld strobalen. Dan haalde iedereen de draden snel weg en kon de wagen erdoor.” Ze wijst de boten aan op 1 van de foto’s. Het is fijn dat Historisch Klazienaveen zoveel mooie foto’s heeft uit die tijd. Het was de keuze van de bewoners om de wand ermee te versieren, dus dat is goed gelukt.

Geesje geniet van het feestje en vertelt: “We wonen hier met 28 mensen en dat is gezellig. Ik doe wel 3 avonden per week iets leuks, zoals kaarten of rummikub.” Haar buurvrouw zegt dat Geesje dan ook iedereen kent. Graag willen ze nog even kwijt dat ze zo blij zijn met de bewonerscommissie, waarin ook Albert Snippe zit: “Ze organiseren zulke leuke dingen. We krijgen altijd iets met Kerst en vorig jaar regelden ze een warm en koud buffet.”

Intussen lopen Hein en Annie rond met de hapjes. Ze schenken iedereen nog even een glaasje bij. Annie: “Dit doe ik zo graag, voor de mensen zorgen. We hebben al zoveel leuke dingen gedaan samen en dat blijven we ook doen.” Intussen heeft iedereen de kans om de hal goed te bekijken. Vandaag geen plek voor hangjongeren, vandaag hangen ze er lekker zelf. Het is nog lang gezellig.